هیچ مگو...

هیچ مگو...

هزار بهانه برای گفتن.هزار بهانه برای شنیدن ..هزار بهانه برای نوشتن!!!!
هیچ مگو...

هیچ مگو...

هزار بهانه برای گفتن.هزار بهانه برای شنیدن ..هزار بهانه برای نوشتن!!!!

شهر من در وداع با پوررضا

دو واره آسمانه دیل پورابو (دوباره دل آسمان پر شد) 
 سیه ابرانه جیر مهتاب کورابو (مهتاب، پشت ابرهای سیاه کور شد)  
ستاره دانه دانه رو بیگیفته (ستاره ها، دانه به دانه، [از من] روی گرفتند)   
عکس های سیاه و سفید کوروش رنجبر
وداع با پوررضاعجب ایمشب بساط غم جورا بو (امشب، بساط غم چه عجیب جور شده است) ****
ادامه مطلب ...

جشن های اسفند

گاهنمای جشن‌های ایران - مـــــاه اسفند

در سراسر ایران‌زمین شبِ آخرین چارشنبه (چهارشنبه) سال همراه با آتش‌افروزی و پریدن از روی آن است و برای سوزاندن و پاک کردن همه بدی‌ها و نادرستی‌ها و کدورت‌‌ها انجام می‌شود .. این جشن با «آب» نیز در پیوند است و در برخی نقاط، پریدن از روی نهر یا آوردن آب از چشمه توسط دختران و شکستن کوزه‌های آب دیده شده است.

یکم اسفند/ اورمزد روز
------------------------
جشن «اسفندی» و هدیه به زنان در نیاسرِ
کاشان، اقلید و محلات؛ و پختن آش «اسفندی». آغاز سال نو در تقویم محلی نطنز، ساوه و کاشان. در فراهان معروف به «آفتو به حوت» (آفتاب در برج ماهی).

همچنین جشن «آبسالان/ بهارجشن/ جشن روباه» به مناسبت روان شدن جویبارها و طلیعه بهار. خجستگی دیدار روباه. (واژه «آبسالان» با «آبشار» و فشار آب‌ها در پیوند است. در متون کهن، هنگامِ این جشن به گونه‌های مختلفی آمده است که مانند بسیاری از دیگر دگرگونی‌ها ناشی از محاسبه زمان با تقویم‌های گوناگون و کبیسه‌گیری‌های متنوع بوده است.

همچنین روز جشنی به نام «کوسه‌سواری/ کوسه برنشین». مراسم نـمایشی خـنده‌آور که توسط مـردی کـوسـه‌رو که بر دراز‌گوشی سوار بوده بـرگـزار می‌شده است. کـوسـه خـود را باد می‌زده و مردم به او آب می‌پاشیده‌اند!

پنجم اسفند/ سپندارمذ روز
-------------------------- ----

ادامه مطلب ...